گُجھے روگ انسان نوں مار گھتیندن کوئی جانڑ کے لاغر ہوندائے
ہنج مرد دی جِگر چوں آندی اے بھلا کوئی بندہ شوق توں روندائے
جَیندے نکھڑ وَنجن اُوہو کملیاں وانگوں نِت رانہہ تے ”درؔد؎“ کھلوندائے
اُوہدے کداں کوئی چیتے جاہ تے راہندن جہڑا سجنڑ دی شکل نوں لوہندائے
No comments:
Post a Comment