ونڈ سجنڑ شرینڑیاں ملکھ دے وچ

ونڈ سجنڑ شرینڑیاں ملکھ دے وِچ اللہ پاک پُجائی ائی آس اے

تیرے تھَکدے وطن توں بلآخر پکھی پَٹ لَئی ہے پکھی واس اے

ساڈی قسمت نویاں سنگتاں وِچ چنگے وقت پئے ہونی پاس اے

تیتھوں مدد نہ منگسی اودراں توں بھانویں مر گیا ”درؔد؎“ اُداس اے