جَیندی فطرت غرض پرستی ہے جہڑا بختاں تائیں حُبدار اے اوہ کوئی یار اے
جَیتھے صرف مفاد تے لالچ دا ہر ویلے بھوت سوار اے اوہ کوئی یار اے
سنگ ساتھ سواد محبت نوں جہڑا سمجھے کاروبار اے اوہ کوئی یار اے
جہڑا ”درؔد؎“ دوپہریں نال ہووے وَنجیں دیگر بھُل اقرار اے اوہ کوئی یار اے
No comments:
Post a Comment