کدھی آلے ملکھ دی نہوں نبھدی ہٹ پار دیا وسنڑیکا

کدھی آلے مُلکھ دی نہوں نِبھدی ہَٹ پار دیا وَسنڑیکا

شاہ زور انسان نوں نہوں جُڑدا کمزوراں نال شریکا

بےجُرم نہ مار دیدار دی دے ساڈا دَس کوئی وادھ وَدھیکا

مَندی گُزر دے ڈر توں ”درؔد؎“ دا چن لگھی نِبھی تے مار نہ لیکا