تساں لگدیاں وسدیاں وطناں توں لد جھوک جدوکی لئی اے

تُساں لگدیاں وَسدیاں وطناں توں لد جھوک جَدوکی لَئی اے

اکھ اُدنڑ دی تیرے ہجر دے وِچ بس چھَم چھَم روندی پئی اے

ہائیں موڈھے نال تاں قسم خدا دی لوکوں وَکھری نِبھدی رہی اے

تیرے ونجنڑ دی ڈھل ہائی ”درؔد؎“ دی زندگی اُکا ڈانواں ڈول ہو گئی اے