نیڑے جیویں جیویں اوکھا وقت آیائے سجنڑاں دے لبھدے پدھ گئے

نیڑے جیویں جیویں اوکھا وقت آیائے سجنڑاں دے لبھدے پدھ گئے

بیلی پیار پریت دے ویہڑے چوں نفرت دی پَیندے کدھ گئے

چنگے وقت اِچ باہیں تے سوونڑ دے عادی بانہہ کئیں زردار دی پھَدھ گئے

اج ہر کوئی ”درؔد؎“ لتاڑ کے لگھدائے اِنج ملکھ دے حوصلے ودھ گئے