جیندے مگرجہان نوں چھوڑیاں وی

جَیندے مگر جہان نوں چھوڑیاں وی کوئی منکھ نہ کائی پرواہ ہائی

اُسے ”درؔد؎“ نہ قدماں اِچ جاہ بخشی جیں دل اِچ دیونڑی جاہ ہائی

جَیتھوں جَھٹ پُھٹیاں یعقوب دے وانگوں ہو ویندی ختم نِگاہ ہائی

اساں اُس پچھے زندگی گُل کیتی اُوہنوں ہور کسے دی چاہ ہائی