وڈا ہے ارمان جو میں پاروں

وڈا ہے ارمان جُو میں پاروں توئیں سجنڑ نوں تنگیاں آئیاں

ہکے میں بدبخت دے پیار دے وِچ توئیں سکیاں نال ونجائیاں

اجاں پل ناہ گُزریا خوشیاں وِچ گئیاں یکدم وِہڑ جُدائیاں

ناں رب دا ائی ہر ہک غلطی دی دیویں معافی ”درؔد؎“ دیا سائیاں