طمع رب دی ذات دے نال رکھیوے انسان دی کے اوقات اے

طمع رب دی ذات دے نال رکھیوے انسان دی کے اوقات اے

جہڑا آپ شمار اے منگتیاں وِچ دیوے کئیں نوں کے خیرات اے

کم ظرفی زائل کر چھوڑن ہمدردیاں دے اثرات اے

چنگی سنگت دے ”درؔد؎“ غرور تاں ہوندن پر رازق رب دی ذات اے