مینوں کھڈھیاں چھریاں نال سجنڑ

مینوں کھُڈھیاں چھُریاں نال سجنڑ ساری عمر کوہیندے رہو آ

کوئی لاگ نہ بھرو ہا سانگیاں تے اپنڑاں سمجھیندے رہو آ

تُہاتھے راضی راہندم مردیاں تائیں میرا مانڑ رکھیندے رہو آ

اسیں ”درؔد؎“ دے آں مخلوق نوں وَلدا ایہو ہکو ہک دیندے رہو آ