تسیں ادنڑ دے ہور توں ہور ہو گئے

تُسیں اُدنڑ دے ہور توں ہور ہو گئے او ساتھوں بخت جدوکہ ہٹیائے

اُتوں غیر رَلا کے زخماں تے تُساں لگدیاں لونڑ چا سٹیائے

اساں ”درؔد؎“ زبان تے ساری زندگی پیا ناں سرکار دا رٹیائے

تُساں غربت وِچ ناچاکیاں دا کھوہ ساہاں دے کانڑ چا کھٹیائے