کاں بولیا آنڑ بنیرے

گیت

کاں بولیا آنڑ بنیرے تے کائی خیر دی خبر سُنڑاؤ ہوسی

ودا بھج بھج ویہناں راہواں تے بھانویں ڈھول میرا گھر آؤ ہوسی

مئن گلیاں کوچے شاد دِسن

گُل سُنج ویران آباد دِسن

جہڑا بختاں آنڑ سلام لیائے میری اُجڑی جھوک وَساؤ ہوسی

کاں بولیا آنڑ بنیرے تے کائی خیر دی خبر سُنڑاؤ ہوسی

ہُنڑ دشمنڑ در تے جھُک ویسن

میرے روز دے روونڑ مُک ویسن

اوہ دور آسی خوشحالی دا میتھے اتنڑاں کرم کماؤ ہوسی

کاں بولیا آنڑ بنیرے تے کائی خیر دی خبر سُنڑاؤ ہوسی

واہ قادر قدرت تیری اے

اج جاگی قسمت میری اے

سُنجیاں دا وارث خود آ کے اج اُجڑے طاق لہاؤ ہوسی

کاں بولیا آنڑ بنیرے تے کائی خیر دی خبر سُنڑاؤ ہوسی

ہر پاسیوں مہک بہار دی ہے

خوشحالی ٹھاٹھاں ماردی ہے

اج ”درؔد؎“ دے بَھورے گلشن نوں پھُل کلیاں نال سجاؤ ہوسی

کاں بولیا آنڑ بنیرے تے کائی خیر دی خبر سُنڑاؤ ہوسی

تیرا تھڈیوں ای ذہن بازاری ہاہ

 تیرا تھڈیوں ائی ذہن بازاری ہاہ رکھی وَتیم مانڑ فضول اے

نفع ہک دینہوں نئیں بھائیوالیاں چوں کیتے نِت نقصان وصول اے

جداں شیشے وانگ دِسی گئے ہِن توئیں راٹھ دے ”درؔد؎“ اصول اے

تیری نقلی سنگت دی زندگی نالوں تیتھوں نکھڑ کے مرنڑ قبول اے

جداں جیندیاں سانگہ ای کوئی نئیں رکھنڑاں

 جداں جیندیاں سانگہ ائی کوئی نئیں رکھنڑاں مُڑ کیہہ سمجھوتے کرنن

سٹاں جَھل کے ائی قرض حیاواں دے ساری عمر اسانہہ کیئی بھرنن

پکّہ ”درؔد؎“ یقین اے انشاءاللہ ڈَنگ نکھڑ کے چونڑ گُزرنن

بَنڑ پوسی کھیڈ جہان توں سوہنڑی نِت نِت میدان نہ ہرنن

میں تاں تیں آں دے سر تے پھنڈ باہناں

 میں تاں تیں آں دے سر تے پُھنڈ باہناں ہووے خیر تیرے دم دم دی

وِتھوں گھت کے لاہ نئیں نوکر دے سروں پگڑی بھرم شرم دی

میتھوں کوئی نہوں مُلکھ دے بول سُنڑیندے ہُنڑ بھال چا نظر کرم دی

توں سجنڑ جے ”درؔد؎“ ناراض ہوویں میری زندگی کہڑے کم دی

تہاتھوں ودھ کے چھک تساں لگدیاں دی

 تُہاتھوں وَدھ کے چِھک تُساں لگدیاں دی میرا دل مجبور چِھکیندائے

کدی کُلی نوں رونڑق بخشو ہا وَت وَت اِسرار کریندائے

چلو ”درؔد؎“ غریب اے بال تاں نئیں تُہاڈا ہر مقصد سمجھیندائے

دَراصل اَسادھر آونڑ توں تُہانوں کئیں دا بخت ہُڑیندائے

بندے پھردے کیریاں نال ہمیشہ

 بندے پَھردے کیریاں نال ہمیشہ کر لیندن پِھٹ توں وادھا

مُفلس نوں روندیاں ویکھ وی لینڑاں تانویں ”درؔد؎“ نہ دیونڑاں بادھا

مَل ونجنڑاں توڑ دے وعدیاں توں بُھل ونجنڑاں رَل کے کھادھا

حیران آں ایہو جہئے بندیاں نوں اللہ پاک وی کجھ نئیں آدھا

سانوں پک اے ٹیک پرائی آلا

 سانوں پک اے ٹیک پرائی آلا ساتھوں ہک دِہنہ آسرا کُھسنڑائیں

ہنج مُلکھ نوں ”درؔد؎“ وِکھاونڑی نئیں بھانویں روندیاں دامن پُسنڑائیں

ساری زندگی وانگ حلالیاں دے سجنڑاں دے حکم تے کُسنڑائیں

رُٹھے ہاڑیاں نال مَنا لینڑن خود کئیں دے نال نہ رُسنڑائیں

اللہ واسطے چھوڑ پرائیاں جھوکاں

 اللہ واسطے چھوڑ پرائیاں جھوکاں اکھیاں توں اوڈھر وَس نئیں

کھا ترس میری مجبوریاں تے نوی کائی مجبوری دَس نئیں

ہے تیرے باہجھ بےمقصد زندگی جیونڑ دی بالکل چَس نئیں

تیں جے تائیں ”درؔد؎“ دِسیونڑاں نئیں اودر دی لاہنڑی کس نئیں

تیرے ملنڑ دی چھک نئیں اجھکنڑ دیندی

 تیرے مِلنڑ دی چِھک نئیں اَجھکنڑ دیندی کٹ اوکھے موڑ آ ویناں

تیتھوں منگنڑ خدا دے واسطے گَھت کے اوہو سَگواں جوڑ آ ویناں

پوری کرنڑ جناب دے مُکھ انور توں اکھیاں دی تھوڑ آ ویناں

سِدھا تائیں نہوں ”درؔد؎“ سلام جھلیندا میں جُو ٹُر کے توڑ آ ویناں

 

چنگے وقت اچ لبھدن اتنڑے لگدے

 چنگے وقت اِچ لبھدن اِتنڑے لگدے جیویں رات نوں تارے لبھدن

جنگ ”درؔد؎“ دی کوئی نئیں لڑدا جہڑے لبھن وَنگارے لبھدن

زندگی دے گینڑویں ساہواں وانگوں بھائیوال اُدھارے لبھدن

آوے مُکنڑ تے کھیڈ تاں تاریاں نوں کداں ”درؔد؎“ کنارے لبھدن

مدنی سرکار دی آمد ہے

نعت شریف

مدنیﷺ سرکار دی آمد ہے

                         احمد مُختارﷺ دی آمد ہے

شاہِ ابرارﷺ دی آمد ہے

                         مِٹھڑے مَنٹھار دی آمد ہے

دیں دے سالار دی آمد ہے

                        اللہ دے یارﷺ دی آمد ہے

عربی سلطانﷺ دی آمد ہے

                        آقا زیشانﷺ دی آمد ہے

عرشی مہمان دی آمد ہے

                      رب دی پہچان دی آمد ہے

رحمت رحمان دی آمد ہے

                      نبیاں دی جان دی آمد ہے

طٰحہ یٰسین دی آمد ہے

                      انمول حسین دی آمد ہے

زِیب و تَزئین دی آمد ہے

                   جگ تے تسکین دی آمد ہے

سچیار امین دی آمد ہے

          جَیں ”درؔد؎“ اُمت بَخشاونڑی ہے

بےمثل ترین دی آمد ہے

        

جیندا ثانی رب کوئی نئیں بنڑایا

جَیندا ثانی رب کوئی نئیں بنڑایا

                      اوہ سوہنڑاں ہے دنیا تے آیا

گھر عبداللہ دا جَیں وَسایا

                    اوہ سوہنڑاں ہے دنیا تے آیا

بنڑی جَیندے لَئی کائینات اے

             مدنی منٹھارﷺدی ذات اے

عشق دی بات اے

           خود سائیں جَیندا رُتبہ ودھایا

اوہ سوہنڑاں ہے دنیا تے آیا

آئے رحمت بنڑ سرکارﷺاے

                  کُل نبیاں دے سردار اے

بہوں لجدار اے

       بھارا جَیں ساڈی بخشش دا چایا

اوہ سوہنڑاں ہے دنیا تے آیا

طہٰ دا سر تے تاج اے

           جَیندے ہتھ اُمّت دی لاج اے

صاحب معراج اے

        جَینوں عرشاں تے رب نیں بُلایا

اوہ سوہنڑاں ہے دنیا تے آیا

آیا دو جگ دا سلطانﷺاے

     جَیندا ”درؔد؎“ قصیدہ خوان اے

رب رحمان اے

       جِنیں پتھراں توں کلمہ پڑھایا

اوہ سوہنڑاں ہے دنیا تے آیا

چن چڑھیا ربیع الاول دا

 چن چڑھیا ربیع الاول دا سرکارﷺ دی آمد تھئی اے

رب دے محبوبﷺ تے آمنہؓ دے دلدار دی آمد تھئی اے

آیا رحمتاں والا رحمتاں دے پرچار دی آمد تھئی اے

جَیتھے خالق ”درؔد؎“ درود پڑھے اُس یار دی آمد تھئی اے